Het snerpende geluid van de cirkelzaag doet pijn aan mijn oren in mijn hart. Tis toch wel een stapje om in een waterdichte romp een gat te slijpen. Maar ja, ik moet eerst iets slopen om het daarna goed op te kunnen bouwen. Het massieve uiteinde waar de watergesmeerde schroefas naar buiten komt leent zich uitermate goed voor de nieuwe locatie van de voetplaat van de pod motor. Na een uurtje slijpen stuitert de schroefas met bulderend geluid op de parkeerplaats. Ik heb een gat.

Het idee is om dit gat nu zo horizontaal mogelijk dicht te maken met glasvezel en epoxy. De huidige romp is zeker op deze locatie een centimeter dik. Uit research heb ik opgemaakt dat je dan ook weer 1 cm glasvezel terug moet brengen waarbij je de randen van het oude polyester moet afschuinen zodat een goede overlap ontstaat om zodoende weer sterkte te creëren. Een andere tip die ik kreeg was om de eerste laag glasvezel van binnenuit te proberen aan te brengen want dat werkt makkelijker dan van onderaf. Alvorens ik begin met lamineren meet ik van binnenuit een horizontale en rechte lijn af zodat ik zeker weet dat straks de motor horizontaal maar ook strak tegen de romp aan bevestigd wordt. Met een slijptol met lamellen schuurschijf slijp ik de lijn horizontaal en schuin ik vervolgens het polyester af.

Van buitenaf tape ik een basis met duct-tape. Ik ontvet de boel grondig en leg de eerste twee lagen geweven glasvezel van binnenuit op de duct-tape ondergrond. Ik heb bewust gekozen voor een fijngeweven glasvezel mat want die zijn zeer soepel en vormen zich daardoor goed naar de rompvorm. Mij werd getipt om eerst een dunne basis te maken om die vervolgens op te bouwen tot gewenste dikte.
Na 24 uur is de basis voor de nieuwe fundering uitgehard. Vol verwachting trek ik de duct-tape laag af van mijn nieuwe stuk romp. Zo glad als de duct-tape komt het nieuwe stuk romp tevoorschijn. Het resultaat is strakker dan gedacht.